,,Wakacje z Piekła" Cassandra Clare, Claudia Gray, Maureen Johnson, Libba Bray, Sarah Mlynkowski

Autor: Cassandra Clare, Claudia Gray, Maureen Johnson, Libba Bray, Sarah Mlynkowski

Tytuł: Antologia ,,Wakacje z Piekła”

Ilość stron:296

Wydawnictwo: Amber

Znów, pod wpływem ceny kupiłam książkę w promocji w Księgarni Matras. Jest antologia ,,Wakacje z Piekła”. Można tam znaleźć opowiadania sławnych autorek, dzięki czemu nie musiałam się zwracać do Wujka Googla. Ale, zbiór w porównaniu do ,,Randek z Piekła” jest bardzo cienki. Tam jedno opowiadanie liczyło ok.100 stron, a tutaj mają ledwo 50!

,,Łowy” Sarah Mlynowski

Liz i Kristin wybierają się na trzydniowy rejs statkiem. Kristin bardzo chce zaliczyć jakiegoś chłopaka, a Liz jej w tym pomaga. Spotykają tam Hailey, dziewczynę, która opowiada im o grasujących wampirach. Kristin staje się bardzo przerażona i zaczyna wszystkich podejrzewać, co jednak nie przeszkadza jej w polowaniu na faceta. W końcu znajduje jednego i.. I co? Nie zdradzę wam tego, ale zakończenie było beznadziejne, tak jak i samo opowiadanie. Nie pamiętam, bym czytała coś gorszego. Ale inne powieści autorki były takie same. Płytkie i bezmyślne, o głupiutkich nastolatkach. Jest to zdecydowanie najsłabsze opowiadanie w całym zbiorze.

,,Dom Luster” Cassandra Clare

Violet wraz z przyrodnim bratem, mamą i przybranym ojcem-Philiphem, którego nienawidzi ze szczerego serca, wyjeżdża na Jamajkę. Niestety, oprócz nich jest tylko pani Palmer, o której krążą dziwne plotki. Evan, brat przyrodni Violet, a tym razem jej ukochany, zaczyna znikać w domu p. Palmer i wraca wycieńczony. Okazuje się, że jest przez nią wykorzystywany. Dziewczyna musi uratować Evana, ale musi dać coś w zamian. Tylko co? Opowiadanie było nawet ciekawe, ale powtórzył się wątek zakazanej miłości. ,,Dom Luster” jest poniżej moich oczekiwać, i Cassandra Clare mogła napisać coś o wiele lepszego. Bynajmniej zakończenie jest wielkim plusem.

,,Nie lubię twojej dziewczyny” Claudia Gray

Cecily Harper nie jest normalna. Jest czarownicą, jak jej matka. I niestety, jak co roku musi uczestniczyć w sabacie, na którym spotykają się rodziny czarownic, z którymi matka Cecily jest zaprzyjaźniona. Najgorsze jest to, że będzie tam Kathleen Pruitt, osoba znienawidzona przez młodą wiedźmę. A na dodatek przywozi ze sobą przewspaniałego chłopaka, który ma takie same zainteresowania co Cecily. Dziewczyna zaczyna coś podejrzewać i przez przypadek dochodzi do prawdy. Może i jest to pomysłowe opowiadanie, ale jednak mnie się nie podobało. Narracja była dobrze poprowadzona, postacie znośne. A jednak. Czegoś mi brakowało. Prawdziwej miłości. I motyw czarownic był lekko irytujący.

,,Dekret o Podejrzanych” Maureen Johnson

Charlotte i Marylou wyjeżdżają do wujka do Paryża. Jednak stamtąd zostają odesłane na wieś. Nie ma tam nic. Kilka razy dziennie ktoś przywozi im jedzenie. A one się nudzą. W końcu Charlotte wyrusza na wycieczkę rozeznawczą w celu złapania zasięgu. Niestety, nie udaje jej się, ale trafia na Henriego, który szuka własnego psa. Opowiada jej pewną historię, którą dziewczyna po powrocie opowiada siostrze. Nagle pojawia się u nich Gerard, który twierdzi, ze ta historia pochodziła z ,,Dekretu o podejrzanych”. Każdy kto ją usłyszy, musi kogoś zabić, ponieważ ciąży na nim klątwa. Okazuje się, że ciąży ona na Charlotte. Z tego wynikają pewne wydarzenia, które powodują, że zakończenie jest nieprzewidywalne. Jest to drugie w kolejności najlepsze opowiadanie. Wciągnęło mnie. Autorka opisała wszystko bardzo dobrze. Wszystkiemu towarzyszyły krwawe wydarzenia. Z chęcią przeczytałabym kontynuację.

,,Nigdzie nie jest bezpiecznie” Libba Bray

Poe Yamamoto, pół Amerykanin, pół Japończyk, wybiera się z trójką przyjaciół na podróż po Europie. W pewnym momencie wpadają na pomysł odwiedzenia Necuratul, wioski podobno nawiedzanej przez diabła. Jednakże mit okazuje się prawdziwy, a jedynym, który może się temu przeciwstawić jest Poe. Jest to najbardziej pomysłowe i najlepsze opowiadanie w całym zbiorze, może nawet najlepsze z opowiadań we wszystkich zbiorach. Autorka znakomicie oddała klimat, a także pokazała punkt myślenia chłopaka. Mogła by z tego powstać fantastyczna powieść, pełna tajemnic. Opowiadanie doskonale zachęciło mnie do przeczytania reszty twórczości autorki.

Podsumowując, zbiór wypadł całkiem zgrabnie, jednakże całość zaniża opowiadanie Sarah Mlynowski. Jak już kiedyś pisałam, nie lubię zbiorów opowiadań, ale ten mi się podobał. Polecam wam go na pochmurny dzień lub jako zapełniacz czasu.

Ocena: 4/6