,,Mrok" Marianne Curley

,,Mrok nadchodzi…”

Wiele osób z utęsknieniem czekało na premierę drugiej części ,,Strażników Veridianu”-,,Mrok”. Muszę przyznać, że ja także, bo pomimo kilku wad, pierwsza część naprawdę mnie zaciekawiła. ,,Straż” została pokochana przez czytelników, choć najpierw wiele osób jej niedoceniało. Ale cieszę się, że to się zmieniło, bo to naprawdę dobra książka.

Isabel i Ethan, do których dołączył teraz wciąż sceptyczny wobec zadań Straży Matt, muszą udać się w podróż inną niż wszystkie. Arkarian, mistrz Ethana, został uprowadzony przez akolitów chaosu i uwięziony w koszmarnym, pełnym najbardziej nieprawdopodobnych stworzeń, świecie. Trybunał nie zgadza się na akcję ratunkową, jednak Isabel, której więź z Arkarianem jest coraz silniejsza, nie zważa na konsekwencje! Dziewczyna namawia Ethana i swego brata, by postawili wszystko na jedną kartę i zaryzykowali przyszłość swoją i całej organizacji... 

Sam pomysł na kontynuację jest bardzo dobry, choć autorka mogła pisać w inny sposób. Momentami wydawało mi się, że książka jest kierowana do młodszych osób, język był delikatny i ubogi. Irytowało mnie to, i miałam nadzieję, że akcja troszkę się rozwinie, że wszystko nabierze tempa. Lecz, niestety, momentami było nudno i schematycznie. 

Jednakże, wszystko rekompensuje przewspaniały Arkarian, którego wielbię.. W sumie mógłby się zachowywać troszkę doroślej, ale i tak jest bardzo interesującą postacią. Isabel mnie momentami irytowała, tak samo Ethan, ale mam miłe wspomnienia związane z nimi.

Narracja prowadzona była dwutorowo- prze Isabel i Arkariana. Myślałam, że opisy wydarzeń z jego perspektywy będą bardziej interesujące, a one nużyły. Miałam wrażenie, że autorka wcale się nie przyłożyła do tych fragmentów powieści. Natomiast historia opisana z punktu widzenia Isabel była bardzo dobrze przedstawiona, nie zauważyłam w niej jakiś ogromnych wad. 

Zawsze chciałam móc podróżować w czasie, i ,,Straż" oraz ,,Mrok" utwierdziły mnie w przekonaniu, że musi być to cudowne uczucie-poznawać ludzi i kulturę sprzed wieków, strzec ich przez ludźmi chcącymi je zniszczyć. Jest to bardzo ciężkie zadanie i czasem trudne do wykonania. 

Powieść mi się spodobała, lecz uważam, że jest gorsza do pierwszej części. Autorka mogła popracować nad językiem, który był dość ubogi, a także nad narracją, która irytowała. Stawiam 4/6 i zachęcam do przeczytania fanów serii, a osobom, które jeszcze nie miały do czynienia z twórczością Marianne Curley polecam część pierwszą:) I niech Arkarian będzie z wami!


Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Jaguar. Dziękuję!