Magia Krwi-Anthony Huso

,,Do bram Księstwa Stonehold, w którym nie ma prawowitego władcy, a od dwudziestu lat rządy sprawuje Rada, puka wojna. Następca tragicznie zmarłego króla, Caliph Howl, pobiera nauki w szkole dla magów w Desdae i nie śpieszy się do przejęcia schedy po wuju. W obliczu wojny tron Wysokiego Króla nie może już jednak pozostawać pusty i Caliph musi opuścić bezpieczne mury Wyższej Szkoły. Czeka go walka o własne dziedzictwo i losy Księstwa.  Tymczasem wiedźmy Shradnae poszukują zaginionej księgi “Cisrym Ta”, która pozwala władać mocą zdolną niszczyć całe światy. Aby uwolnić jej potęgę, będą potrzebowały Calipha. ”

Co mnie najbardziej przeraża w fantastyce? Opisy. Niekończące się opisy, które często mogą służyć jako doskonały środek nasenny. Gdy trafiam na takowe w książce, niezwłocznie przerzucam strony, byleby tylko nie zasnąć, a natrafić na jakąś akcję, pojedynki, czy coś, przy czym czytelnik się ożywia. Z tego powodu do fantastyki podchodzę z rezerwą, i niepewnością, ponieważ znając moje szczęście mogę trafić na coś, co mnie zanudzi.

Podobny pojedynek stoczyłam z ,,Magią Krwi”- powieścią Anthony’ego Huso, która niedawno ukazała się z nakładem wydawnictwa Prószyński. Przez pierwsze dwieście stron z przyczyn losowych nie mogłam dużej siedzieć nad książką, więc czytałam wyrywkami, przez krótkie momenty. Rezultat był taki, że książka mnie nudziła, i co chwila miałam ochotę ją odłożyć. Dlatego, ostrzegam tych, którzy chcą się za ,,Magię Krwi” wziąć… Miejcie ze sobą duży zapas cierpliwości i czasu, by się w książkę wdrożyć, ponieważ nie jest to lektura lekka.

Najbardziej irytujące w powieści były dziwne nazwy w dziwnym języku, jakieś dziwne znaczki, których nie mogłam rozszyfrować, oraz rażący brak słowniczka.. Głowiłam się o co chodziło tu, co autor miał na myśli tam, ale nie do końca wiedziałam, czy mój tok myślenia był dobry. Wniosek jest prosty-Drodzy Autorzy używający wymyślonych języków i pojęć, których przeciętny człowiek nie zna: dodawajcie słowniczki!

Sam pomysł na fabułę i przebieg akcji mi się podobał, choć.. Jak dla mnie za dużo wymysłów. Pan Huso troszkę za dużo ‘napakował’ jak na jeden raz, i mógłby uczynić książkę cieńszą, ponieważ jej objętość może odstraszać czytelników. Brakowało mi scen walk, a niektóre sytuacje były przesadzone i sztuczne.

Podsumowując, debiut Anthony’ego Huso można niewątpliwie uznać za udany, choć błędów nie zabrakło. Irytowała sztuczność niektórych sytuacji, przesadzenie, rozciąganie akcji, i, co najważniejsze: BRAK SŁOWNICZKA. Ale mapka była. Lecz nie przedstawiała wszystkiego. Ogółem, książka mi się spodobała, końcówkę wręcz połknęłam, i mam nadzieję, że następne powieści autora będą coraz lepsze, aż w końcu stworzy pozycję, którą będzie można ocenić na 6+. Na razie stawiam 4- i polecam wytrwałym fanom fantastyki z zapasem wolnego czasu i chęci, ponieważ będą one niezbędne przy ,,Magii Krwi”.

Książkę otrzymałam dzięki uprzejmości Pana Marcina z wydawnictwa Prószyński. Dziękuję! :)